jueves, 30 de diciembre de 2010

martes, 30 de noviembre de 2010

viernes, 5 de noviembre de 2010

Ao lonxe


«Apegada é a noite, como un valado de estacas fan arredaxe e teñen picado o bafo do amantío. Estou a ollar cara ás laranxas e no seu podrecer sinto a comuñón da froita, ese coitelo penetrando na pelica branda do animal durmido. Andan os corvos a remexer na terra botada e eu a ollar ao lonxe, co nariz ensanguentado e as verbas viradas. Velaquí a perfecta treboada, o intervalo do amantío e a froita que podrece».

No Café Cultural Auriense, do 5 ó 30 de Novembro
Dentro do programa «Imos de fotos» da Concellería de Xuventude de Ourense.
www.outonofotografico.com

martes, 10 de agosto de 2010

miércoles, 30 de junio de 2010

Parte de ciencia, parte de fe




Armariz, 2010

Parte de ciencia y parte de fe, el átomo clavado en la cruz y los fieles devorando sus teoremas. Todo formando parte de ese empeño tan legítimo como caprichoso que tiene el hombre por permanecer, permanecer como el objeto parece permanecer; la casa que cumple cien años en pie, y presencia con el mismo semblante sus muertos, sus vivos, sus estantes llenos de cosas inútiles… nunca permanece, es un sujeto pasivo, un complemento directo de cierta historia. Fluctúa en tal caso, necesita de esa reinvención perenne por parte de un alguien. Nadie ha visto algo permanecer o perpetuarse, nadie ha notado como algo es capaz de persistir y mucho menos una casa. Todo está permanentemente sometido a un desgaste, a una fuerza cinética que entumece.

miércoles, 12 de mayo de 2010

martes, 27 de abril de 2010

viernes, 23 de abril de 2010

x/y


2009

domingo, 14 de marzo de 2010

martes, 23 de febrero de 2010

Salgueiros





(Salgueiros, Vila de Cruces, 2010)

martes, 16 de febrero de 2010

Objeción de conciencia

Ourense (2010)

Pero yo he venido a jugar y mostrarte si puedo piedra y quiste de mi propia mano. Soy una fuente que minuto tras minuto y sin concesiones se satisface de siglos esparcidos. Sufriendo como sufro del viejo lenguaje del león; y, ya que he existido entre dos potestades de pared, retomo un pacto yo mismo, sonriente de mis labios.

Pienso que podría irme a vivir con los animales.

Me quedo mirándolos mucho tiempo y me digo: Aquí está, esta es la inmensidad en bruto, Pablo.

domingo, 14 de febrero de 2010

martes, 9 de febrero de 2010

El hombre que vendió el desierto

(2010)

Y los besos que voy dando son de fogueo, bienaventuradamente cortos, como el corzo que ha vuelto a pastar a la tierra quemada, temblando como tiembla una vajilla en la vitrina.

Y los tacones tropiezan, gastando las aceras por el mismo lado de donde pasearon, ilustres y cobardes los amigos,

Y no hay luna y te mueres de viejo, sabiendo que no sabes nada, que no has dicho todavía nada. Y miramos al sur todos juntos, sin vernos, repetidos y distantes, tristemente naturales y lejos de cualquier signo de divinidad.


jueves, 4 de febrero de 2010

Intrusos y huéspedes


(2006)

La palabra que decimos
viene de lejos,
y no tiene definición,
tiene argumento.

Cuando dices: nunca,
cuando dices: bueno,
estás contando tu historia
sin saberlo.


-Luís Rosales-

viernes, 29 de enero de 2010

lunes, 11 de enero de 2010